Dag, lieve aardige dichter


Sinds ik gisteren van Menno Wigman zijn dood hoorde, ben ik een beetje stil. Ik beschouw hem als een van de beste dichters van Nederland, en alles wat ie schreef vreet ik. Het is, voor mij persoonlijk althans, vooral de urgentie die uit zijn werk spreekt. Wat hij schreef moest daar gewoon zo staan, als een onontkomelijkheid. Er zijn er maar een paar die dat kunnen. Dat is een zeldzaamheid.

Daarnaast voel ik me ook een beetje radeloos over zijn dood, al had ik geen echt contact met hem. Ik sprak hem jaren geleden soms na een optreden en we hadden een korte mailwisseling toen ik in 2009 een tijdje in het Literarisches Colloquium Berlin bivakkeerde, een plek waar hij graag naartoe wilde en waar hij mij regelmatig over uithoorde. Hij wilde alles weten over het huis, de staf, de tijdelijke bewoners. Hoe de Wannsee stroomde daar (vlakbij het LCB) waar de schrijver, dichter von Kleist ooit zelfmoord pleegde.

Zijn grootste zorg was echter of je er mocht roken. En zo niet, hoe je er dan stiekem tóch kon roken. Kon ik rookmelders detecteren? Stonden er asbakken? Gisteravond zocht ik me te pletter naar die mailwisseling, maar geen spoor. Verschwunden.

Later, toen ik in een vervelend conflict met een uitgever terechtkwam bood hij mij zijn hulp aan. Niet uit beleefdheid, hij méénde het echt. Ik weet nog hoe fijn ik dat vond. Ik bedoel, hij had zich ook om kunnen draaien en denken, zoek het maar uit met je gedoe. 

Twee jaar geleden kwam ik hem voor het laatst irl tegen op de Nacht van de Poëzie. Ik had er net opgetreden en was bang dat ik het verkloot had. Ik keek hem aan, hij keek mij aan maar we zeiden allebei niks. Was het ongemak, had ie een hekel aan me gekregen, keek ik onbedoeld misschien boos of arrogant? Het heeft me altijd dwars gezeten en ik had het hem graag willen vragen, maar deed het nooit. Daar heb ik spijt van. Ik ga dat dus nooit meer weten.

Wat ik wel weet is dat ik alle gedichten ga missen die hij nog had kunnen schrijven. Ik vind het ook heel, heel erg dat de Nederlandse televisie gisteren over zijn dood zweeg. Wat dat betreft leven we in een cultureel en literair armzalig randdebielenland. Een van onze grootste dichters ging dood en er was niemand in dat schermpje die zich daar druk over maakte. 

Dag, lieve Menno, je was een geweldige dichter. Een aardige dichter ook vooral. Doe von Kleist de groeten. Ik vond het fijn dat je er was.




Reacties

  1. Kort genoemd door NicO Dijkshoorn in DWDD, maar verder inderdaad niets gezien. Televisie, tunnelvisie.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, idd, door Nico, in 1 adem, een gedeelde adem ook nog, want in diezelfde hap lucht bracht hij een lofzang voor het nieuwe album van Tim Knol.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten